Για 76.094 θέσεις 120.000 υποψήφιοι

Δημοσιεύτηκε 19/5/2012

του Απόστουλου Λακασά

Πρόκειται για το μάθημα με τους λιγότερους κάθε χρονιά αριστούχους. Η Νεοελληνική Γλώσσα Γενικής Παιδείας, με την οποία ξεκινούν τη Δευτέρα οι πανελλαδικές εξετάσεις, εμπεριέχει την Εκθεση, με αποτέλεσμα το μάθημα να θεωρείται το υψηλότερο εμπόδιο για τη διεκδίκηση μιας θέσης στις περιζήτητες πανεπιστημιακές σχολές. Πέρυσι μόνο το 1,04% των υποψηφίων βαθμολογήθηκε στη Νεοελληνική Γλώσσα πάνω από 18 και το αμέσως επόμενο χαμηλότερο ποσοστό αρίστων ήταν... υπερτριπλάσιο (3,34%), στη Φυσική Τεχνολογικής Κατεύθυνσης. Ειδικότερα, τη Δευτέρα αρχίζουν οι εξετάσεις για 87.500 υποψηφίους Γενικών και Επαγγελματικών Λυκείων (της Ομάδας Β΄), που θα διεκδικήσουν μία από τις 61.825 θέσεις σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Συνολικά, περίπου 120.000 υποψήφιοι θα διαγωνιστούν για 76.094 θέσεις (ποσοστό επιτυχίας 63%).

Η προεκλογική περίοδος δημιουργεί μια ιδιότυπη συνθήκη, καθώς αρκετοί θεωρούν ότι θα τεθούν εύκολα θέματα για λόγους μικροπολιτικής στόχευσης. Με βάση τα στοιχεία του εκπαιδευτικού-αναλυτή κ. Στράτου Στρατηγάκη, την τελευταία δεκαετία δύο φορές διεξήχθησαν ευρωεκλογές κοντά στις πανελλαδικές εξετάσεις: τον Ιούνιο του 2004 και του 2009. «Το 2004 είχαμε στατιστικά ασήμαντη αύξηση του αριθμού των αριστούχων. Το 2009, όμως, είχαμε ρεκόρ δεκαετίας αριστούχων, με διπλασιασμό τους από τα συνήθη επίπεδα», λέει ο κ. Στρατηγάκης.

Ο ίδιος, πάντως, τονίζει ότι οι υποψήφιοι δεν πρέπει να επηρεαστούν από τέτοια σενάρια συσχέτισης του βαθμού δυσκολίας των θεμάτων με τις εκλογές. Πόσω μάλλον που τα εύκολα θέματα αλλοιώνουν τον ανταγωνισμό -δεν επιτρέπουν να ξεχωρίσουν οι άριστοι από τους υπολοίπους- ενώ μπορεί να εκτινάξουν τις βάσεις, με αποτέλεσμα πολλοί αριστούχοι να μην εισαχθούν στη σχολή της πρώτης τους επιλογής. Αντίθετα, το κύριο ζητούμενο πρέπει να είναι να μην υπάρχουν θέματα ασαφή και με λάθη.

Στην Εκθεση τα θέματα που «έγραψαν ιστορία» ήταν σε δύο χρονιές. Το 1985 τέθηκε θέμα που περιείχε τις λέξεις «αρωγή» και «ευδοκίμηση», τη σημασία των οποίων δεν γνώριζαν αρκετοί υποψήφιοι. «Δύο λέξεις αρκούσαν για να αποκαλύψουν τη λεξιπενία των υποψηφίων της εποχής και να προκαλέσουν συζητήσεις επί συζητήσεων στις εφημερίδες. Η νεολαία της εποχής εκείνης είναι οι σημερινοί 45άρηδες, που διαμαρτύρονται για τη λεξιπενία των παιδιών τους και την κακή λειτουργία των σχολείων», παρατηρεί ο κ. Στρατηγάκης. Επίσης, το 1996 το θέμα της ζητούσε ανάλυση των αιτίων του φαινομένου των παιδιών των φαναριών, ξεσηκώνοντας αντιδράσεις από τους μαθητές της επαρχίας, οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν είχαν αντιμετωπίσει το πρόβλημα και άρα ένιωθαν ότι αδικήθηκαν σε σχέση με τους υποψηφίους των μεγάλων αστικών κέντρων.