Η επιλογή πόλεων με κομματικά κριτήρια

Δημοσιεύτηκε 25/7/2009

Του Απόστολου Λακασά

Η Κεφαλονιά έχει τους περισσότερους φοιτητές ανά κάτοικο. Ενας φοιτητής αντιστοιχεί σχεδόν σε 28 κατοίκους του νομού. Ακολουθεί ο νομός Φλωρίνης με αναλογία έναν προς 36,56 και το Ρέθυμνο (ένας προς 40,69). Στον αντίποδα είναι ο νομός Πέλλας, όπου ένας φοιτητής αντιστοιχεί σε 2.056,5 κατοίκους. Ακολουθούν οι Κυκλάδες (ένας προς 1.374,5 κατοίκους) και η Ημαθία (ένας φοιτητής για 1.096 κατοίκους). Τα στοιχεία αυτά, που περιλαμβάνονται σε έρευνα του εκπαιδευτικού κ. Στράτου Στρατηγάκη, αποδεικνύουν ότι η δημιουργία νέων τμημάτων ΑΕΙ ανά τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια, δεν έγινε με κριτήριο την τόνωση των τοπικών οικονομιών. Αντίθετα, «μέτρησαν» κυρίως οι πολιτικές πιέσεις και η μικροπολιτική. Και αυτό διότι γενικά αδύναμοι οικονομικά νομοί υστερούν σε φοιτητές σε σύγκριση με πλουσιότερους. «Το λογικό θα ήταν ο αριθμός φοιτητών να είναι ανάλογος με τον πληθυσμό κάθε νομού και να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή ποικιλία στα αντικείμενα σπουδών. Βέβαια, στην Ελλάδα επιδιώχθηκε η εσωτερική φοιτητική μετανάστευση -εξ ου και η μείωση των θέσεων στα ΑΕΙ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης τα τελευταία χρόνια- επειδή θεωρήθηκε ότι έτσι θα ενισχυθούν οι τοπικές οικονομίες. Ομως αυτό δεν συνέβη» παρατηρεί στην «Κ» ο κ. Στρατηγάκης. Η αναλογία κατοίκων ανά φοιτητή κυμαίνεται από 27,96 μέχρι 2.056,52. Το μεγάλο εύρος των τιμών δείχνει ότι δεν υπάρχει η δίκαιη κατανομή των θέσεων. «Με μέση τιμή κατοίκων ανά φοιτητή στην Ελλάδα 133,45, υπάρχουν νομοί οικονομικά αδύναμοι, όπως η Αρκαδία και η Λακωνία, χωρίς ικανό αριθμό φοιτητών, ενώ άλλοι πιο πλούσιοι (π.χ. η Κέρκυρα, το Ηράκλειο και η Λάρισα) έχουν περισσότερους φοιτητές. Ενώ δηλαδή το λογικό θα ήταν να ενισχύονται οι νομοί με τη μικρότερη οικονομική ανάπτυξη, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει» λέει ο κ. Στρατηγάκης.
Το κόστος σπουδών

Από την άλλη, η οικονομική κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία αλλάζει τις επιλογές των υποψηφίων και των οικογενειών τους και ανατρέπει τον σχεδιασμό των προηγούμενων κυβερνήσεων για τόνωση των περιφερειακών οικονομιών με φοιτητές - τουρίστες. Πλέον, ένα βασικό κριτήριο επιλογής σχολής είναι το κόστος των σπουδών και η χρησιμότητα του πτυχίου. «Πολλοί σκέφτονται ότι εάν είναι να ξοδευτούν, θα σπουδάσουν αυτό που θέλουν πραγματικά. Αυτόματα αποκλείονται οι σπουδές σε ΑΕΙ που οδηγούν σε αμφίβολης αξίας πτυχία. Ετσι απαξιώνονται σταδιακά τα τμήματα που δεν έχουν “νόημα”. Γιατί οι θέσεις εισακτέων μπορεί να δίνονται, αλλά σημασία έχει πόσοι φοιτητές τελικά παρακολουθούν τη σχολή και παίρνουν το πτυχίο. Θα οδηγηθούμε, δηλαδή, σε εισακτέους ελληνικών ΑΕΙ που εγγράφονται, αλλά τελικά επιλέγουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό ή σε κολέγια. Ετσι θα μεγαλώνει το πρόβλημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας», καταλήγει ο κ. Στρατηγάκης.