Επιλέγουν σχολή στον τόπο κατοικίας τους
Το κόστος σπουδών εκτός έδρας είναι πλέον δυσβάσταχτο, ειδικά όταν υπάρχει κι άλλο παιδί στην οικογένεια που σπουδάζει εκτός
Δημοσιεύτηκε 21/6/2008
Του Αποστολου Λακασα
«Θα το σκεφτούμε εάν θα πάει να σπουδάσει σε κάποιο τμήμα της επαρχίας. Θα εξαρτηθεί από το πού θα εισαχθεί, αφού το κόστος σπουδών στην επαρχία είναι ιδιαίτερα υψηλό. Ομολογώ πάντως ότι προτιμώ να εισαχθεί σε κάποιο τμήμα της Αθήνας, έστω κι αν δεν είναι μεταξύ των βασικών επιλογών του» λέει η κ. Σοφία Λινάρδου. Την Τρίτη αναρτώνται στα σχολεία οι βαθμοί των υποψηφίων στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις και πολλοί γονείς έχουν τον ίδιο προβληματισμό με την κ. Λινάρδου για τις τελικές επιλογές του γιου της Δημήτρη. Ο ίδιος επιθυμεί να σπουδάσει Βιολογία. Εάν δεν εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο Αθηνών θα επιλέξει κάποιο βιολογικό τμήμα της επαρχίας ή θα κατευθυνθεί σε κάποιο άλλο τμήμα των Αθηνών;
Ειδικότερα, φέτος δημιουργούνται νέα δεδομένα στην επιλογή σπουδών καθώς η ανακατανομή των θέσεων υπέρ των περιφερειακών ιδρυμάτων σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση θα οδηγήσει πολλούς από τους υποψηφίους των Γενικών Λυκείων να επιλέξουν σχολή με βάση τον τόπο και όχι με κριτήριο το αντικείμενο σπουδών. «Η επιλογή σπουδών πάει… περίπατο. Διαπιστώνω ότι πολλοί από τους μαθητές μου υιοθετούν τη λογική «πτυχίο να 'ναι και ό,τι να 'ναι», αρκεί να μη μετακινηθούν από τον τόπο κατοικίας τους. Και αυτό διότι το κόστος σπουδών εκτός έδρας είναι πλέον δυσβάσταχτο» παρατηρεί, μιλώντας στην «Κ», ο μαθηματικός-ερευνητής κ. Στράτος Στρατηγάκης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης, το κόστος σπουδών εκτός έδρας αγγίζει τα 1.000 ευρώ τον μήνα. Το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ υπολόγισε ότι η συνολική ετήσια δαπάνη για την εκπαίδευση ανέρχεται σε 4.371,3 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων περισσότερο από το ένα τρίτο -1.441,8 εκατ. ευρώ- πηγαίνει για υπηρεσίες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (περιλαμβάνονται οι σπουδές στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό). Και ο υπολογισμός αυτός έγινε πριν από τη μείωση των θέσεων σε κεντρικά ΑΕΙ και την αντίστοιχη αύξησή τους σε περιφερειακά ιδρύματα. Ετσι, ποιος θα πάει σε μία ακριτική πόλη για να σπουδάσει π.χ. Νοσηλευτική, όταν θα κληθεί να πληρώσει πάνω από 50.000 ευρώ, όπως υπολογίζεται το κόστος για όλη τη διάρκεια των σπουδών; Ενδεικτικά, από το 1998, με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ιδρύθηκαν -κυρίως στην επαρχία- 122 νέα τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ, πολλά εκ των οποίων με «θολό» και δύσκολο αντικείμενο για την αγορά εργασίας. Συγκεκριμένα, ιδρύθηκαν 30 τμήματα με θεωρητικό αντικείμενο, 17 τμήματα που εντάσσονται στο πεδίο των θετικών επιστημών, 10 τμήματα ενταγμένα στο πεδίο των επιστημών υγείας, 43 τμήματα ενταγμένα στα πολυτεχνεία και σε τεχνολογικούς κλάδους και 22 τμήματα οικονομικού αντικειμένου.
«Την επιλογή σχολής θα επηρεάσει όχι μόνο η ανακατανομή των θέσεων προς την επαρχία, αλλά και η ουσιαστική κατάργηση των μετεγγραφών. Το πρόβλημα είναι οξύτατο για τις οικογένειες που έχουν ήδη ένα παιδί που σπουδάζει σε άλλη πόλη και ετοιμάζονται να αποκτήσουν κι άλλον ένα φοιτητή. Στις περιπτώσεις τέτοιων οικογενειών, ο δεύτερος υποψήφιος θα δηλώσει μόνο σχολές που έχουν έδρα στον τόπο κατοικίας της οικογένειας» τονίζει ο κ. Στρατηγάκης. Βέβαια, δεν λείπει το ενδεχόμενο κάποιοι υποψήφιοι -λόγω των πολλών επιλογών σχολής που έχουν από το σύστημα συμπλήρωσης των μηχανογραφικών δελτίων- να δηλώσουν και να εισαχθούν απλά σε κάποιο τμήμα πανεπιστημίου ή ΤΕΙ της επαρχίας. Ομως, σε αυτήν την περίπτωση πολλοί υποψήφιοι δεν ολοκληρώνουν τις σπουδές τους. Αυτό, άλλωστε, επιδρά στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), μόνο το 56% των φοιτητών μας παίρνει τελικά πτυχίο…