Φαύλος κύκλος με τις μετεγγραφές
Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2013 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΑΚΗ
εκπαιδευτικού - αναλυτή
Κύκλους κάνουμε με μηδενικό αποτέλεσμα. Ενα παράδειγμα σειράς νόμων και υπουργικών αποφάσεων, που τελικά δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουν, αποτελεί η ιστορία των μετεγγραφών φοιτητών.
Ολα ξεκίνησαν από πολύ παλιά, όταν το κράτος, αρνούμενο να παρέχει στους οικονομικά αδύναμους φοιτητές πραγματική φοιτητική μέριμνα, δηλαδή στέγαση και σίτιση, αρνούμενο επίσης να δημιουργήσει μηχανισμό ώστε να τους παρέχει φοιτητικά δάνεια, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, καθιέρωσε τη λύση των μετεγγραφών. Ομολογώντας την ανικανότητά του να παρέχει τις υπηρεσίες που όφειλε, έταζε στους έχοντες ανάγκη ότι θα τους φέρει τα παιδιά τους στο σπίτι τους, σε αντίστοιχη σχολή, όπου κι αν έχουν πετύχει. Γι' αυτό θεσπίστηκαν οι μετεγγραφές. Με το πέρασμα του χρόνου αυξάνονταν οι δικαιούχοι, με αποτέλεσμα τα κεντρικά πανεπιστήμια να μην έχουν τη δυνατότητα να εκπαιδεύσουν τους φοιτητές που τα κατέκλυζαν, αφού οι μετεγγραφές γίνονταν χωρίς κανένα φραγμό. Το τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, για παράδειγμα, με 240 εισακτέους, συγκέντρωσε τελικά 454 πρωτοετείς φοιτητές, αδυνατώντας, προφανώς, να τους εκπαιδεύσει.
Οι μετεγγραφές καταργήθηκαν, αφού δημιουργούσαν μεγάλα προβλήματα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και στη θέση τους δόθηκαν επιπλέον θέσεις στους πολύτεκνους, τους τρίτεκνους και όσους εντάσσονται στα κοινωνικά κριτήρια σε κάθε τμήμα, με σκοπό να διευκολυνθούν οι οικογένειες που έχουν ανάγκη να σπουδάσουν τα παιδιά τους κοντά στην οικογενειακή εστία. Η βασική αλλαγή ήταν ότι ο αριθμός των θέσεων κάθε κατηγορίας ήταν ορισμένος εκ των προτέρων, που ήταν αρκετός για όσους δυσκολεύονταν να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Κατανόησαν όλοι ότι, αν δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν σε άλλη πόλη, θα έπρεπε να δηλώσουν στο μηχανογραφικό τους μόνο τις σχολές της πόλης τους, ελπίζοντας να εισαχθούν είτε στις θέσεις της γενικής κατηγορίας είτε στις ειδικές κατηγορίες. Η κάθε οικογένεια έκανε τον προγραμματισμό της.
Και μετά ήρθαν οι μετεγγραφές ξανά. Σκοπός ήταν, όπως δήλωσε ο υπουργός Παιδείας, να βοηθηθούν οι σκληρά δοκιμαζόμενες από την κρίση οικογένειες να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Κατανόησε, δηλαδή, το υπουργείο Παιδείας ότι το σύστημα με τις ειδικές κατηγορίες έλυνε το πρόβλημα των πανεπιστημίων και δημιουργούσε πρόβλημα στις οικογένειες. Πράγματι, έτσι είναι. Οι νέες μετεγγραφές, όμως, δημιουργούν νέα προβλήματα. Ανακοινώθηκαν εκ των υστέρων, αφού δηλαδή οι υποψήφιοι είχαν δηλώσει τις σχολές έγινε η επιλογή και εισήχθησαν στις σχολές οι υποψήφιοι. Αρα οι οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, που έκαναν σωστό προγραμματισμό, δήλωσαν σπουδές στην πόλη τους και δεν μπορούν να πάρουν μετεγγραφή. Οι οικογένειες που δε μέτρησαν σωστά τις οικονομικές τους δυνατότητες ή ρισκάρισαν είναι αυτές που επωφελούνται από τις μετεγγραφές.
Το διπλό σύστημα και ειδικές κατηγορίες και μετεγγραφές θα ισχύσει και για τους υποψηφίους του 2014; Κανείς δε γνωρίζει, αφού το υπουργείο ανακοίνωσε μετεγγραφές για τους επιτυχόντες των προηγούμενων ετών (από το 2010 μέχρι το 2013) και κανείς, ακόμη και αν γνώριζε ότι θα επιτραπούν οι μετεγγραφές για τους υποψηφίους του 2014, δεν μπορεί να καταλάβει αν θα πάρει ή όχι μετεγγραφή, γιατί οι μετεγγραφές γίνονται για περιορισμένο αριθμό θέσεων σε κάθε τμήμα και το κριτήριο αποτελούν τα εισοδήματα του 2012. Οσο χαμηλότερο εισόδημα, τόσο ψηλότερα στη λίστα. Συνεπώς, όταν οι υποψήφιοι θα συμπληρώνουν το μηχανογραφικό τους, δε θα γνωρίζουν αν παίρνουν ή όχι μετεγγραφή, συνεπώς δεν μπορούν να προγραμματίσουν.
Η επαναφορά των μετεγγραφών, ενώ έχει σκοπό να βοηθήσει τις χειμαζόμενες από την κρίση οικογένειες, έχει λάθος σχεδιασμό, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει ο κόσμος τι πρέπει να κάνει. Η πολυνομία και οι αλλαγές των νόμων κάθε χρόνο δημιουργούν συνεχώς προβλήματα. Στο ζήτημα των μετεγγραφών κάθε χρόνο από το 2010 έχουμε κάποια αλλαγή που μπερδεύει τον κόσμο, γιατί οι συνεχείς αλλαγές των όρων δημιουργούν συνεχώς προβλήματα.
Το ίδιο γίνεται και με την κατηγορία υποψηφίων του 10% (όσους υποβάλουν μηχανογραφικό χωρίς νέα εξέταση). Καταργήθηκε, επανήλθε για δύο χρόνια και τώρα που έληξε η διετία επανήλθε με άλλους όρους, αιφνιδιάζοντας και πάλι τους υποψηφίους. Το ίδιο δε γίνεται και με το φορολογικό σύστημα; Κάθε χρόνο και διαφορετικό. Ανθρωποι εργάζονται για να σκεφτούν τις αλλαγές, άλλοι για να μάθουν τις αλλαγές που έγιναν και πολλοί άλλοι για να τις εφαρμόσουν. Ετσι γινόμαστε σκληρά εργαζόμενοι και τρομερά αντιπαραγωγικοί. Οι στατιστικές που δείχνουν ότι οι Ελληνες είναι οι σκληρότερα εργαζόμενοι στην Ευρώπη και με τη μικρότερη παραγωγικότητα δικαιώνονται πλήρως. Μας κατηγορούν όμως, προφανώς άδικα, για τεμπελιά.