Αγωνιούν και δεν ελπίζουν οι νέοι μας.
του Στράτου Στρατηγάκη
Δημοσιεύτηκε 31/12/2011
Ο φόβος έχει κυριεύσει τους νέους μας, που, πριν ακόμη ανοίξουν τα φτερά τους στη ζωή, έχουν χάσει την ελπίδα τους.
Έρευνα της εταιρείας Alco, για λογαριασμό ιδιωτικού κολεγίου, σε δείγμα 500 νέων ηλικίας 18-30 ετών με προσωπικές συνεντεύξεις, αποκάλυψε τους φόβους για το μέλλον, αλλά και τη δεινή οικονομική κατάσταση πολλών από αυτούς.
Περισσότεροι από τους μισούς (52%) χρειάστηκε να εργαστούν στη διάρκεια των σπουδών τους, πράγμα που φέρνει καθυστέρηση στην ολοκλήρωσή τους. Ένας στους τρεις φοβάται ότι μπορεί να αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές του και 4 στους 10 σκέφτονται να μεταναστεύσουν για αναζήτηση καλύτερης τύχης. Αλλά και όσοι εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους φοβούνται, σε ποσοστό 70%, ότι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους, ενώ πασχίζουν να γίνουν καλύτεροι. Αυτό το μεγάλο ποσοστό δείχνει τον καθημερινό τρόμο της επιβίωσης που έχει κυριεύσει τους νέους μας. Ένας στους δύο φοβάται ότι δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει στο κόστος των σπουδών του, λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Η αναγκαιότητα της εκπαίδευσης είναι περισσότερο από προφανής για όσους δεν έχουν σπουδάσει και εργάζονται με το βασικό μισθό. Έτσι το 83% όσων εργάζονται παρακολουθούν κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης ή κατάρτισης στην προσπάθειά τους να αυξήσουν τα προσόντα τους στην αγορά εργασίας για να διεκδικήσουν καλύτερο μισθό.
Οι άνεργοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επανακαταρτιστούν, αφού η επαγγελματική κατάρτιση δεν είναι δωρεάν. Τα ΙΕΚ, δημόσια και ιδιωτικά, έχουν δίδακτρα. Βέβαια με το κουπόνι εκπαίδευσης προσπαθεί το Υπουργείο να ενισχύσει τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά με 743€ κανείς δεν σώζεται.
Το πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία, που είναι διπλάσια στην ηλικία των 15-24 από τη γενική ανεργία, φτάνοντας το 50% (στα χαρτιά είναι λίγο μικρότερη). Δημιουργείται έτσι η αίσθηση της ματαιότητας στην προσπάθεια σπουδών και σταδιοδρομίας, αφού η ανεργία ή η μερική απασχόληση είναι ο κανόνας για τη νέα γενιά. Πολλά παιδιά χάνουν το κίνητρο της προσπάθειας. Είναι εντυπωσιακή και η αλλαγή στα όνειρα των μαθητών. Παλιά ονειρεύονταν πλούτη, ενώ τώρα αγωνιούν για την επιβίωσή τους.
Χρέος μας, εμάς των μεγαλύτερων, είναι να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ότι η προκοπή τους στη ζωή, αλλά και η προκοπή της πατρίδας μας περνάει μέσα από τις σπουδές, γιατί η εκπαίδευση είναι η μόνη ελπίδα για την αναγέννηση της πατρίδας μας από την κοινωνική και οικονομική πτώχευση στην οποία οδηγήθηκε.
|
Οι προσδοκίες των νέων από τις σπουδές και την εργασία |
|||
|
ΝΑΙ | ΟΧΙ | Δ/Ξ Δ/Α |
Χρειάστηκε να εργαστούν παράλληλα με τις σπουδές τους (οι φοιτητές) |
52 | 45 | 3 |
Φοβούνται ότι η κρίση μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή σπουδών (οι φοιτητές) |
32,3 | 64,6 | 3 |
Φοβούνται ότι η κρίση μπορεί να εμποδίσει τη συνέχεια των σπουδών (οι φοιτητές) |
58 | 35 | 7 |
Σκέψη μετάβασης στο εξωτερικό για εργασία μετά τις σπουδές (οι φοιτητές) |
41 | 41 | 18 |
Φοβούνται ότι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους όσοι εργάζονται |
68 | 30 | 2 |
Παρακολουθούν πρόγραμμα εκπαίδευσης/κατάρτισης (οι εργαζόμενοι) |
83 | 16 | 1 |
Φοβούνται ότι η κρίση θα τους εμποδίσει να παρακολουθήσουν πρόγραμμα εκπαίδευσης/κατάρτισης (οι εργαζόμενοι) |
49 | 40 | 11 |
Αδυναμία εκπαίδευσης/ κατάρτισης λόγω οικονομικών προβλημάτων (οι άνεργοι) |
49 | 48 | 3 |
Σκέψη μετάβασης στο εξωτερικό για εργασία (οι άνεργοι) |
49 | 45 | 6 |
Πηγή: Alco |
|||