Νέος ωραίος και άνεργος

του Στράτου Στρατηγάκη

Δημοσιεύτηκε 24/2/2008

Η ανεργία καλά κρατεί στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat και αφορούν το Σεπτέμβριο του 2007. Παρ’ όλες τις αλχημείες στον υπολογισμό των ανέργων το 22,6% των νέων κάτω των 25 ετών, δηλαδή σχεδόν ένας στους τέσσερις, είναι άνεργος. Αυτή η επίδοση μας χαρίζει το πρωτάθλημα Ευρώπης και στην ανεργία των νέων. Πράγματι ξεπεράσαμε και την Πολωνία, που μέχρι τώρα κρατούσε την πρωτιά.
Να διευκρινίσουμε εδώ ότι το ποσοστό, σύμφωνα με τους διεθνείς ορισμούς, αφορά τους νέους 15-24 ετών που αποτελούν το εργατικό δυναμικό μιας χώρας. Είναι δηλαδή σε θέση να εργαστούν, είτε εργάζονται είτε όχι. Δεν υπολογίζονται οι φοιτητές και οι στρατιώτες. Αν σκεφτούμε την έκρηξη των μεταπτυχιακών σπουδών στην Ελλάδα και την ετήσια θητεία για τους άνδρες, αντιλαμβανόμαστε ότι ένα μικρό μέρος των νέων μας αποτελεί το εργατικό δυναμικό, στην ηλικία των 15 έως 24 ετών. Αυτοί οι νέοι είναι στην πλειοψηφία τους παιδιά που δεν έχουν σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τα παιδιά αυτά δεν εργάζονται σε ποσοστό 22,6%.
Το ζήτημα έχει πολλές παραμέτρους. Κάποια παιδιά, θέλω να πιστεύω λίγα, δεν εργάζονται γιατί το χαρτζιλίκι που τους δίνει ο μπαμπάς είναι μεγαλύτερο από το μισθό που θα πάρουν εργαζόμενα. Πρόκειται για τη γνωστή παθολογική κατάσταση της ελληνικής οικογένειας, όπου τα παιδιά από την υπερπροστασία δεν μπορούν να εργαστούν και να ζήσουν αυτόνομα.
Φυσικά η μεγάλη πλειοψηφία είναι παιδιά που δεν βρίσκουν εργασία, γιατί δεν τα βοηθά η εκπαίδευσή τους. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν δουλειές αλλά ότι οι δουλειές που προσφέρονται απαιτούν κάποιες γνώσεις, που οι νέοι μας δεν διαθέτουν.
Ο σημερινός απόφοιτος Λυκείου έχει ένα σύνολο γενικών γνώσεων που δεν του επιτρέπουν να ασχοληθεί επαγγελματικά με σχεδόν τίποτα. Αν δεν έχει κάνει φροντιστήριο στις ξένες γλώσσες και την πληροφορική δεν γνωρίζει αυτά τα αντικείμενα και δεν μπορεί να διεκδικήσει μια θέση εργασίας γραφείου, όπου πια τα Αγγλικά και η γνώση των υπολογιστών θεωρούνται δεδομένα. Δεν υπάρχει κρατικό πιστοποιητικό πληροφορικής και οι ώρες διδασκαλίας στο σχολείο δεν είναι αρκετές για να εξασφαλίσουν την καλή γνώση, του χειρισμού και μόνο, του υπολογιστή.
Ο απόφοιτος της τεχνικής εκπαίδευσης δυστυχώς δεν είναι έτοιμος να εργαστεί γιατί η εκπαίδευσή του είναι ελλιπής. Είναι γνωστό ότι η τεχνική εκπαίδευση ήταν πάντα το αποπαίδι και οι μαθητές της ήταν πάντα μαθητές β κατηγορίας. Για να καταλάβετε τι θέλω να πω, για τους μαθητές της τεχνικής εκπαίδευσης δεν είναι αυτονόητη η ύπαρξη βιβλίων. Επειδή λοιπόν δεν υπάρχουν τα απαραίτητα βιβλία τα προμηθεύονται από το εμπόριο, σύμφωνα με υπουργική απόφαση που υπέγραψε η κα Γιαννάκου το περασμένο καλοκαίρι. Η διαρροή μαθητών από την τεχνική εκπαίδευση έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις μετά τη «μεταρρύθμιση», που έφερε τη διάλυση.
Η μόνη ελπίδα των νέων, που δεν σπουδάζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι οι σπουδές σε κάποιο ΙΕΚ, με την ελπίδα να αποκτήσουν κάποιες δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να διεκδικήσουν μία αξιοπρεπή θέση εργασίας.
Και οι φοιτητές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που θα εργαστούν συνήθως μετά τα 24, μη νομίζετε ότι δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα εύρεσης εργασίας. Και στην κατηγορία των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είμαστε πρωταθλητές στην ανεργία με ποσοστό ανέργων πτυχιούχων 7%, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 4%.
Το πρόβλημα βρίσκεται πιστεύω στην εκπαίδευσή μας που δεν είναι ικανή να δώσει τις απαραίτητες δεξιότητες στους νέους μας, ώστε να δημιουργήσουν με αξιοπρέπεια τη ζωή τους.

Ποσοστό ανέργων κάτω των 25 ετών
Ελλάδα	22,6
Κύπρος	9,3
ΕΕ-15	14,4
ΕΕ-27	15,1
Πολωνία	20,5
Ρουμανία	21,0
Ιταλία	20,2
Δανία	9,1
Ολλανδία	5,4
Ηνωμένες Πολιτείες	11,1
πηγή:Eurostat