Δημοσιεύτηκε 16/12/2007
Ο συνήγορος του πολίτη, η ανεξάρτητη αρχή, έχει δημιουργήσει το συνήγορο του παιδιού. Πολλοί έχουν αντιρρήσεις για τη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών, υποστηρίζοντας μια σειρά επιχειρημάτων. Πέρα από τις όποιες σωστές αντιρρήσεις, καλό είναι να βλέπουμε τις διαπιστώσεις τους γιατί αποκαλύπτονται ενδιαφέροντα πράγματα. Με τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων του συνηγόρου του παιδιού και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα του παιδιού, που γιορτάστηκε στις 11 Δεκεμβρίου, δημοσιοποίησε την έκθεση με τα πεπραγμένα του.
Εντυπωσιάζει ότι οι περισσότερες υποθέσεις με τις οποίες ασχολήθηκε αφορούν την εκπαίδευση. Το 38,1% των υποθέσεων αφορούν την εκπαίδευση. Από αυτό το 38,1% των υποθέσεων:
Το 25,6% αφορά τα ειδικά μέτρα υποστήριξης των αδυνάτων (Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής, Κέντρα Διάγνωσης και Αξιολόγησης.
Το 24,7% αφορά την πρόσβαση στην εκπαίδευση των αδυνάτων
Το 17,9% αφορά τα θέματα οργάνωσης των σχολείων και
Το 15,9% αφορά τα θέματα συμπεριφοράς και συνύπαρξης μαθητών και εκπαιδευτικών, βίας μεταξύ μαθητών και επιβολής πειθαρχικών κυρώσεων.
Το 9,4% αφορά την υποδομή των σχολικών εγκαταστάσεων.
Δηλαδή το 77,6% των περιπτώσεων που απασχόλησαν το συνήγορο του παιδιού σχετίζεται με την ανικανότητα της διοίκησης να οργανώσει σωστά τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
| Από τα θέματα εκπαίδευσης που απασχόλησαν το συνήγορο του παιδιού | |
ειδικά μέτρα υποστήριξης των αδυνάτων |
25,6% |
πρόσβαση στην εκπαίδευση των αδυνάτων |
24,7% |
θέματα οργάνωσης των σχολείων |
17,9% |
θέματα συμπεριφοράς |
15,9% |
υποδομή των σχολικών εγκαταστάσεων |
9,4% |
Τα προβλήματα που υπάρχουν στα σχολεία μας δυστυχώς δεν είναι μόνο μαθησιακά. Αίτημα της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, αναφέρει ο συνήγορος του παιδιού, αποτελεί σήμερα η υποστήριξή τους από εξειδικευμένους επιστήμονες ψυχικής υγείας για τη διαχείριση σύγχρονων προβλημάτων που ξεκινούν από δυσλειτουργίες και προβλήματα στις οικογένειες και απαιτούν ειδικούς χειρισμούς. Ιδίως χρειάζονται ενίσχυση για την αντιμετώπιση μαθητών με ελλιπή εκπαιδευτική συμμετοχή ή με βίαιη συμπεριφορά μεταξύ τους ή προς τους εκπαιδευτικούς.
Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο αφενός να ενεργοποιηθούν οι προβλεπόμενοι για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση Συμβουλευτικοί Σταθμοί σε όλη τη χώρα (σήμερα λειτουργούν μόνο 16, αρκετοί μάλιστα με πλημμελή στελέχωση), πλαισιωμένοι με τις προβλεπόμενες ειδικότητες. Επί πλέον να προγραμματιστεί η αξιοποίηση ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών που θα μπορούν να επισκέπτονται τις σχολικές μονάδες και να υποστηρίζουν τους εκπαιδευτικούς στο έργο τους.
Η διαπίστωση αυτή του συνηγόρου του παιδιού φέρνει στην επιφάνεια το πρόβλημα της βίαιης συμπεριφοράς στα σχολεία. Ήδη κάποιες ακραίες περιπτώσεις έρχονται στο φως της επικαιρότητας. Πρέπει όμως να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα πριν φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουν να εισβάλλουν παιδιά με όπλα στα σχολεία σκορπίζοντας το θάνατο όπως στην Αμερική. Η διαπίστωση του συνηγόρου είναι ότι οι θεσμοί υπάρχουν, μόνο που δεν λειτουργούν, όπως τα περισσότερα πράγματα στην Ελλάδα.
Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν εκτός από τους επιστάτες και τους διοικητικούς υπαλλήλους κάνουν και τους ερασιτέχνες ψυχολόγους, χωρίς τις κατάλληλες γνώσεις, αυτοσχεδιάζοντας προσπαθούν να δώσουν λύσεις σε περίπλοκα προβλήματα, που προκύπτουν από την εξέλιξη της κοινωνίας μας.
Ένα άλλο θέμα που θίγει ο συνήγορος του παιδιού είναι η μαθητική διαρροή που παραμένει υψηλή στη χώρα μας και φτάνει στο 7-8%. Δηλαδή περίπου 7.000 – 8.000 παιδιά κάθε χρόνο σταματούν το σχολείο πριν τα 15 τους χρόνια Οι ετήσιες γεννήσεις είναι περίπου 100.000 παιδιά. Είναι μεγάλος ο αριθμός των παιδιών που μένουν πρακτικά αναλφάβητα, χωρίς τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή με τα υπόλοιπα παιδιά.
Αλλά και τα παιδιά που παρακολουθούν κανονικά το σχολείο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντιμετωπίζουν μεγάλη πίεση –κυρίως από τους γονείς και λιγότερο από τους εκπαιδευτικούς- για την επίτευξη υψηλής βαθμολογίας. Διαπιστώνει ακόμη ο συνήγορος του παιδιού ότι τα παιδιά μας είναι υπερφορτωμένα και δεν αντέχουν όλη μέρα το τρέξιμο. Κρίνει απαραίτητο να γίνει το σχολείο πιο ελκυστικό και να δίνει ευκαιρίες συμμετοχής, επικοινωνίας αλλά και χαλάρωσης - εκτόνωσης, ώστε οι μαθητές να μπορούν να αναπτύσσουν περισσότερο απρόσκοπτα την προσωπικότητα, τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντα τους.
Αντιλαμβανόμαστε από τα συμπεράσματα του συνηγόρου του παιδιού, ότι από ακόμη μια πηγή διαπιστώνεται ότι το σχολείο αντιμετωπίζει κρίση, μη μπορώντας να προσαρμοστεί στους καιρούς που αλλάζουν.
© Στράτος Στρατηγάκης.