Διορισμοί στο ... και πέντε

του Στράτου Στρατηγάκη

Δημοσιεύτηκε 25/11/2007

Νέοι Διευθυντές στα σχολεία. Μα τελειώνει ο Νοέμβρης, τώρα το θυμήθηκαν; Είναι πολλοί άραγε; Θα υπάρξει νέα αναταραχή;
Ο διορισμός των περίπου 5.000 νέων διευθυντών των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ολοκληρώνει τον κύκλο αλλαγής στελεχών της εκπαίδευσης, που ξεκίνησε με την αλλαγή των συμβούλων στις 9 Αυγούστου, προχώρησε με την επιλογή των προϊσταμένων και ολοκληρώνεται τώρα με την τοποθέτηση των διευθυντών.
Δύο είναι τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν. Το ένα είναι η μετακίνηση χιλιάδων εκπαιδευτικών στη μέση της χρονιάς. Κάποιοι εκπαιδευτικοί φεύγουν από τη θέση τους γιατί αναλαμβάνουν διευθυντές σε άλλα σχολεία και η θέση τους μένει κενή. Θα πρέπει να καλυφθούν τα κενά που δημιουργούνται τώρα τέλος Νοέμβρη. Παιδάκια του Δημοτικού μόλις συνήθισαν το νέο τους δάσκαλο τον χάνουν και θα συνεχίσουν με κάποιον άλλο. Γιατί αυτή η νέα αναταραχή πρέπει να θεωρείται φυσιολογική και αποδεκτή; Τι έχουν να πουν όλοι αυτοί που κόπτονταν για τις χαμένες ώρες με την περσινή απεργία των δασκάλων; Φέτος προκάλεσαν χιλιάδες κενές ώρες με την καθυστέρηση των διορισμών και τώρα με τη νέα αναταραχή μπαίνουμε σε νέο κύκλο χαμένων ωρών.
Αυτό που συνέβη είναι ότι η διαδικασία επιλογής συμβούλων, προϊσταμένων και διευθυντών σχολείων ξεκίνησε πολύ αργά και προχώρησε με ρυθμούς χελώνας. Τα αποτελέσματα αποκαλύφθηκαν τώρα.
Η δεύτερη διάσταση του προβλήματος είναι οι πολλές διαμαρτυρίες για την προώθηση των γαλάζιων παιδιών και αντίστοιχα κόψιμο των πράσινων παιδιών μέσω της συνέντευξης. Το internet γέμισε με διαμαρτυρίες των κομμένων. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι στο δημόσιο μπορείς να προχωρήσεις μόνο αν είσαι ενταγμένος σε κάποιο κόμμα εξουσίας. Έτσι εξηγείται και η ανικανότητα των υπηρεσιών. Τα κριτήρια επιλογής των στελεχών, τότε και τώρα, δεν έχουν καμία σχέση με την απόδοση του κάθε ανθρώπου στη συγκεκριμένη θέση. Δεν επιλέγονται δηλαδή σύμφωνα με τα διοικητικά τους προσόντα, αλλά σύμφωνα με τα κομματικά τους προσόντα ή τις κατάλληλες γνωριμίες. Η επιλογή αυτή δημιουργεί δύο προβλήματα: το πρώτο είναι ότι επιλέγονται ακατάλληλοι άνθρωποι για την συγκεκριμένη θέση και το δεύτερο η προφανής τους ανικανότητα, τους εκθέτει στα μάτια των υφισταμένων τους, με αποτέλεσμα να θεωρούνται αναξιόπιστοι. Δυστυχώς δεν προχωράμε έτσι προς τα εμπρός.
Το πρόβλημα λοιπόν σε όλο το δημόσιο τομέα είναι πιστεύω η αδυναμία διοίκησης. Δεν πρόκειται περί τεμπελιάς, αυτή αντιμετωπίζεται. Η λύση που προτείνεται για το δημόσιο, που είναι η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα, αντίθετα θα το μεγαλώσει. Η εξάρτηση από τους κομματικούς μηχανισμούς θα γίνει απόλυτη. Θυμηθείτε πως έγινε η μονιμοποίηση. Όταν άλλαζε η κυβέρνηση απολύονταν οι δημόσιοι υπάλληλοι και στη θέση τους προσλαμβάνονταν άλλοι, ψηφοφόροι της νέας κυβέρνησης. Οι απολυμένοι μαζεύονταν σε μία πλατεία και έκλαιγαν. Η πλατεία αυτή της Αθήνας ονομάστηκε πλατεία Κλαυθμώνος. Στην επόμενη κυβερνητική αλλαγή νέο κύμα απολύσεων έφερνε νέους «πελάτες» στην πλατεία Κλαυθμώνος. Αυτή είναι η «νέα» πρόταση για τη λειτουργία του δημόσιου τομέα;