Όταν ο προγραμματισμός της επόμενης σχολικής χρονιάς τινάζεται στον αέρα
Δευτέρα, 26 Μαρτίου 2018
Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού - Ερευνητή
Ο προγραμματισμός της επόμενης σχολικής χρονιάς ξεκινά αυτή την εποχή. Το δυσκολότερο κομμάτι του προγραμματισμού είναι η διαχείριση του διδακτικού προσωπικού. Η μεγάλη αύξηση του αριθμού των αναπληρωτών, αφού οι διορισμοί απαγορεύονται, έχει αυξήσει τις μετακινήσεις των καθηγητών κατά πολύ. Οι αναπληρωτές ξεπερνούν πια τις 23.000, άρα πρέπει κάθε χρόνο τουλάχιστον το 14% του εκπαιδευτικού προσωπικού να επανατοποθετείται.
Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται να γίνουν πολλές κινήσεις. Έτσι κάποιες διαδικασίες έχουν επισπευσθεί, όπως είναι οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών, που ανακοινώνονται αυτές τις μέρες, αντί για τον Ιούνιο – Ιούλιο που ανακοινώνονταν παλιά. Οι παραιτήσεις υποβάλλονται το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου. Όλα αυτά γίνονται για να γνωρίζει το Υπουργείο Παιδείας πόσα και ποια κενά έχει στα σχολεία και να προλάβει να τα καλύψει μέχρι τον αγιασμό στις 11 Σεπτεμβρίου.
Αντίστοιχα τα σχολικά βιβλία τυπώνονται την άνοιξη, ώστε να έχουν φτάσει στα σχολεία μέχρι τον Ιούλιο. Πρόκειται για δεκάδες εκατομμύρια βιβλία που πρέπει να τυπωθούν και να διανεμηθούν στα σχολεία.
Για να έχει τους διδάσκοντες και τα βιβλία στις θέσεις τους στον αγιασμό πρέπει να γνωρίζει το Υπουργείο Παιδείας πόσους μαθητές, σε ποιες τάξεις, σε πόσα τμήματα και σε ποιες κατευθύνσεις θα έχει την επόμενη χρονιά. Ζητά, λοιπόν, τα στοιχεία από τους μαθητές, που δηλώνουν την κατεύθυνση και τα μαθήματα επιλογής που θέλουν να παρακολουθήσουν την επόμενη χρονιά. Λογικά και απαραίτητα είναι όλα αυτά μέχρι να σκεφτείς τους μαθητές της Α Λυκείου, που του χρόνου θα πάνε στη Β Λυκείου. Τους ζητούν να δηλώσουν την ομάδα προσανατολισμού στην οποία θα φοιτήσουν του χρόνου και τα παιδιά ρωτούν τους καθηγητές ποιες θα είναι οι ομάδες προσανατολισμού για να εισπράξουν την απάντηση δεν ξέρω, γιατί κανείς δεν ξέρει.
Εδώ αρχίζει το πρόβλημα που απειλεί να τινάξει στον αέρα τον προγραμματισμό για το επόμενο σχολικό έτος. Έχουμε ακούσει πάρα πολλά για το νέο λύκειο και το εξεταστικό σύστημα από τον Υπουργό Παιδείας. Ακούσαμε ότι τα μαθήματα θα μειωθούν στη Β Λυκείου και θα είναι μόνο 6-7 στη Γ Λυκείου. Ακούσαμε ότι του χρόνου θα υπάρχουν αλλαγές και στην Α Λυκείου. Πώς θα γίνουν αλλαγές όταν τα βιβλία βρίσκονται στη φάση της εκτύπωσης; Μπορούν να λιγοστέψουν τα μαθήματα; Θα περισσέψουν βιβλία, των μαθημάτων που θα καταργηθούν, θα λείψουν τα βιβλία, των μαθημάτων που θα αυξήσουν τις ώρες διδασκαλίας τους. Κανείς δεν έχει συγγράψει νέα βιβλία, ώστε να τυπωθούν. Μπορείς να κάνεις σοβαρές αλλαγές με τα παλιά βιβλία;
Φυσικά υπάρχουν και οι μαθητές. Κανείς δεν καταδέχεται να τους ενημερώσει για την πορεία τους στο Λύκειο και την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Ρωτούν και αγωνιούν, χωρίς να παίρνουν αποφάσεις.Ο ελάχιστος σεβασμός προς τα παιδιά μας θα έκανε τους υπευθύνους του Υπουργείου Παιδείας να ξεκαθαρίσουν το τοπίο την επόμενη εβδομάδα, ώστε το Πάσχα να ξέρουν τι τους περιμένει.
Ο Υπουργός Παιδείας έχει ανοίξει πάρα πολλά θέματα ταυτόχρονα και δεν μπορεί να τα κλείσει, καθώς η προσπάθειά του να τα αλλάξει όλα τώρα συναντά αντιρρήσεις και αντιδράσεις. Δυστυχώς έχουμε ξαναδεί και στο παρελθόν προσπάθεια να αλλάξουν όλα σε πολύ σύντομο διάστημα. Ήταν πριν είκοσι χρόνια με τη μεταρρύθμιση Αρσένη. Και τότε υπήρχαν πολύ καλές προθέσεις, όπως και τώρα. Η κατάληξη ήταν ο επόμενος Υπουργός Παιδείας, του ίδιου κόμματος, να ξηλώσει σιγά-σιγά τη μεταρρύθμιση, που όπως και τώρα περιελάμβανε την αλλαγή στο Λύκειο, στο σύστημα εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση και στο χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με την ίδρυση εκατοντάδων νέων τμημάτων, αφού τότε λεφτά υπήρχαν, από τα χρήματα των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Η αποτυχία ήταν παταγώδης και τότε άρχισε να λέγεται και στην εκπαίδευση το κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Τώρα ζούμε την αντίστροφη διαδικασία. Μείωση κόστους με κάθε τρόπο. Τα 42 τμήματα των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά έγιναν 26 στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τα εξεταζόμενα μαθήματα έγιναν μόλις τέσσερα, οι ειδικότητες των καθηγητών συμπτύσσονται για να μπορούν να διδάσκουν περισσότερα μαθήματα. Μείωση κόστους και προσαρμογή στις οδηγίες του ΟΟΣΑ είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των αποφάσεων.