Εχουμε κάνει τη ζωή των παιδιών κόλαση
Δημοσιεύτηκε 9/12/2007
Του Στρατου Στρατηγακη*
Τα αποτελέσματα βρίσκονται σε συμφωνία με αυτό που εμείς οι καθηγητές ζούμε καθημερινά στην τάξη. Ολοι οι καθηγητές, στο σχολείο και το φροντιστήριο, βλέπουμε κάθε χρόνο το επίπεδο γνώσης των μαθητών μας να χαμηλώνει. Η εκπαίδευση νοσεί βαριά. Τα παιδιά ενδιαφέρονται όλο και λιγότερο. Οι αιτίες είναι πολλές. Η μόρφωση, που πριν από 20 χρόνια αποτελούσε εγγύηση επιτυχίας στη ζωή, δεν ελκύει κανέναν πια. Οι στρατιές των άνεργων πτυχιούχων και οι «αρπαχτές» που κάνουν διάφοροι γύρω μας, απομακρύνουν τα παιδιά από τη γνώση, που σταμάτησε να είναι αξία ζωής. Κι όσοι όμως μαθητές προσπαθούν να μάθουν, συναντούν ανυπέρβλητα εμπόδια. Τα παιδιά μας στην ηλικία των 15 ετών, που γίνεται ο διαγωνισμός PISA, κάνουν μάθημα τις περισσότερες διδακτικές ώρες από όλους τους συνομηλίκους τους μαθητές των υπόλοιπων χωρών, μαθήματα που δεν τα ενδιαφέρουν. Και το απόγευμα τρέχουν στις δραστηριότητες, που τους τρώνε όλο το χρόνο, κάνοντας ξανά αυτά που έπρεπε να κάνουν στο σχολείο. Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά Πληροφορική, Αθλητισμός, Μουσική και άλλα. Δε μένει σχεδόν καθόλου χρόνος για διάβασμα, πού να προλάβεις να ζήσεις κιόλας, με τα προβλήματα της εφηβείας να φουντώνουν. Κατάκοπα το βράδυ προσπαθούν κάτι να διαβάσουν, για να μπαλώσουν την κατάσταση. Δεν νιώθουν τη χαρά της ανακάλυψης της γνώσης, δεν δουλεύουν μόνοι τους για να δοκιμάσουν, να κάνουν λάθος και να κατακτήσουν τη γνώση, γιατί δεν έχουν χρόνο. Το αποτέλεσμα είναι ότι μετατρέπονται σε θεατές της γνώσης, που παρελαύνει μπροστά τους χωρίς να τους συγκινεί. Αποτυγχάνουν λοιπόν στο διαγωνισμό PISA κι εμείς οι μεγάλοι ψάχνουμε να βρούμε τι φταίει, χωρίς να κοιτάμε ότι έχουμε κάνει τη ζωή των παιδιών μας κόλαση…
* Ο κ. Στρατής Στρατηγάκης είναι μαθηματικός σε λύκειο της Αττικής